تصویر 11743 - جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۶
نشانی در گنجور
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۴۶
قصه
مرد عاشقی دچار دوری از یار شده و از این فراق رنج می‌برد. او شب و روز در فکر یار است و حتی در خواب و بیداری نیز دلش با یاد او آرام نمی‌گیرد. یار او مانند پری از دیدگان مردم پنهان است و خود را از مرد عاشق هم مخفی می‌کند. او اعتراف می‌کند که قد و قامت یارش بسیار زیباست و به سرو آزاد شباهتی ندارد. این مرد تنها با یاد یار آرامش می‌یابد و کسی از حال و روز او خبری ندارد. او می‌گوید که در شب‌های فراق، مانند بلبل تنها و ناله‌زن است و عشق به اندازه‌ای در دلش شعله‌ور است که از گفتار مردم دنیا هیچ هراسی ندارد. در نهایت، او بیان می‌دارد که مانند پروانه‌ای به دور شمع در حال سوختن است و این عشق و نگاه‌های یار است که او را مجذوب کرده است.
متن اولیه
مهر رویش نه چنانم نگران می دارد دایمم خون دل از دیده روان می دارد این چنین کشته شمشیر فراقش که منم که امیدی به من خسته روان می دارد چون پری کز نظر خلق نهان باشد یار خویشتن را ز من خسته نهان می دارد راست گویم قد و بالای جهان آرایش چه تعلق به قد سرو روان می دارد گرچه از دل برود کام من مسکینش دل من مهر رخش مونس جان می دارد خبرت نیست نگارا که شب و روز مرا آتش شوق تو چون زار و نوان می دارد در فراق گل رویت همه شب تا به سحر بلبل جان من خسته فغان می دارد هر که از جان و سر اندیشه ندارد در عشق چه غم از سرزنش خلق جهان می دارد جان چو پروانه برافشانم و در پای افتم که مرا شمع جمالش نگران می دارد
AI Prompt
Create a photorealistic image in the style of a Persian miniature, depicting a scene of a lovesick man suffering from the distance of his beloved. The man is shown lost in thought, with a dreamy expression on his face, both day and night. His beloved is depicted as an ethereal, hidden fairy-like figure, veiled from people's sight and even concealing herself from the man. Her beauty is unmatched, likened to a cypress tree in elegance. The man is seen finding solace only in memories of his beloved, with no one aware of his true emotional state. He appears like a solitary nightingale, lamenting during nights of separation, with a heart ablaze with love, unafraid of the world's opinions. The scene captures him burning like a moth drawn to the flame, enchanted by the gaze of his beloved, embodying the intensity and depth of his longing and devotion.